نقد و بررسی تخصصی تاریخ گویای دوران انقلاب اکتبر شوروی
قیمت۷۵۰۰۰
تاریخ گویای دوران انقلاب اکتبر شوروی
روسيه شوروي — تاريخ — انقلاب ،۱۹۱۷-۱۹۲۱
روسيه شوروي — تاريخ ، ۱۹۱۷
مروری بر کتاب
پس از کمون پاریس به سال ۱۸۷۱ ، انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ در روسیه مهمترین گام طبقه کارگر جهانی در کسب قدرت سیاسی می باشد. این انقلاب که به رهبری حزب بلشویک به انجام رسید، قدرت را به دست شوراهای کارگران ،دهقانان و سربازان سپرد. هر چند انقلاب با مقاومت چندانی از جانب حکومت کرنسکی روبرو نشد، و بلشویکها قادر شدند قدرت را بدون تصادمات جدی تصرف نمایند؛مع الوصف پس از استقرار حکومت جدید ، قوای متفق چهارده کشور معظم سرمایه داری با حمایت از ضد انقلاب داخلی دنیکین ، یودنیچ ، ورانگل و کلچاک به سر نگونی قهر آمیز حکومت مبادرت نمودند.
ریشه های انقلاب اکتبر به نوسازی روسیه در اواخر سده ۱۷ میلادی و اوان سده ۱۸ در دوره پتر کبیر بر می گردد. زیرا با نوسازی پتر کبیر دوره ای از تحولات در روسیه آغاز شد که این تحولات منجر به تحولاتی اساسی در کشور و قدرتمندی روسیه و در سطح اجتماعی به شکل گیری جریانهای سیاسی مختلف شد. یکی از ویژگیهای بزرگ این اصلاحات، گسترش نظام آموزشی جدید و باسوادی نسل جوان و بعدها باز تولید مخالفتها و جریانهای سیاسی مخالف بود. این جریانها تا قبل از انقلاب فرانسه و جنگ روسیه و فرانسه چندان اهمیتی نداشت. اما از ۱۸۱۲ تا ۱۸۱۴ که روسها توانستند در برابر ناپلئون مقاومت کنند و ناپلئون را شکست دهند، و سپس ورود نیروهای نظامی روسیه به اروپا به دوره ای از تسلط روسیه بر ساختارهای اروپایی بعد از کنگره وین از ۱۸۱۵ تا ۱۸۴۸ منجر شد و نوعی روسیه در چارچوب “اتحاد مقدس” با امپراتوری های مسیحی اتریش، پروس و انگلستان توانست درادراه اروپا نقش مهمی ایفا نماید. اما تاثیر امواج انقلاب فرانسه در روسیه این بود که با انقلاب دکابریست ها مواجه شد.”
“انقلاب دکابریستها متاثر از تحولات اروپا و بویژه اصول انقلاب فرانسه مانند آزادی و برابری و بود. انقلاب دکابریستها خیلی از تحولات بعدی روسیه را شکل داد و ادبیات روسیه در دوره طلایی آن و آثار مشاهیری چون پوشکین و داستایوفسکی ، لرمانتوف و خیلی های دیگر متاثر از این انقلاب بودند. تعداد افسران شجاعی که در جنگ شرکت کرده بودند و مدال افتخار داشتند و در تظاهرات کشته، اعدام یا به سیبری تعبید شدند، دستمایه شعری ، فرهنگی و ادبی این هنرمندان شد و به این وسیله انقلاب دکابریستها در ذهن و ضمیر روس ها ماندگار شد. جریانهای سیاسی که بعد از این اتفاقات شکل میگیرد، جریانات اسلاوگرا، مردم گرا، چپ گرا، لیبرالها و آنارشیست و مجموع روندهای بین المللی پیش از انقلاب اکتبر و بازتولید آنها در دوران حاکمیت کمونیسم رابطه بسیار نزدیکی با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی دارد اینها منجر به اصلاحات دهه ۱۸۶۰ و تغییر نظام سرواژ و انقلاب مشروطه ۱۹۰۵ و انقلاب ۱۹۱۷ شد.”
مقاومت و جنگ طولانی شوراها علیه این تهاجمات که سرانجام به شکست نظامی نیروهای مزبور انجامید ، تردید چندانی بر جای نمی نهد که انقلاب اکتبر ، بر خلاف برخی از دعاوی ، نه محصول “ کودتای ” بلشویکها ، بلکه ثمره پذیرش خواست اکثریت کارگران و دهقانان تهیدست از جانب بلشویکها برای دستیابی به صلح ،نان و زمین بوده است…تصرف نظامی و سیاسی قدرت توسط پرولتاریا و دهقانان تهید ست در روسیه به معنای آمادگی شرایط اقتصادی ـ اجتماعی جهت ساختمان سوسیالیزم نبود .
روسیه تزاری از لحاظ اقتصادی عقب مانده و اساسا کشوری دهقانی _ خرده مالکی با روبنای آسیائی و بورژوا ـ ملاکی بود . پیروزی انقلاب کارگری در روسیه ، نه به سبب توسعه یافتگی اقتصادی سرمایه داری ، بلکه بدلیل ضعف طبقه بورژوازی به ویژه در نتیجه بروز جنگ جهانی ، و نیز به سبب شدتیابی تعارضات اجتماعی بالاخص به واسطهء وزن سنگین تکالیف معوقهء بورژوا دمکراتیک بود…