محصولات مشابه

در شناخت حزب قاعدین زمان (موسوم به انجمن حجتیه)

شناسه محصول: 493
ناموجود
متاسفانه این کالا در حال حاضر موجود نیست. می‌توانید از طریق لیست بالای صفحه، از محصولات مشابه این کالا دیدن نمایید.
ناموجود
بازخورد درباره این کالا

نقد و بررسی تخصصی در شناخت حزب قاعدین زمان (موسوم به انجمن حجتیه)

مولف: عمادالدین باقی
ناشر: نشر دانش اسلامی
تاریخ انتشار:1363
چاپ سوم
تعداد صفحه: 352

حزب قاعدین زمان» اولین کتاب باقی بود و او پس از آن ده‌ها کتاب دیگر نوشت اما هنوز افرادی هستند که باقی را به عنوان مولف و محقق درباره انجمن حجتیه می‌شناسند. باقی خود در دوره جوانی چند مدتی را در انجمن گذرانده بود و به همین علت از سازمان و عقاید آن اطلاع دقیقی داشت. در عین حال انسجام کتاب سبب شده بود با وجود برخی آثار رسمی درباره انجمن حجتیه کتاب باقی در مجموع محققانه‌تر باشد.

نوشته های انجمن درباره امام زمان به ویژه نگارش های پیش از سال های انقلاب به یکی از ارکان مفهوم انتظار در فلسفه سیاسی شیعه که قیام و مبارزه با تبهکاران و حکام جور است عنایتی نشده. اگر قید می کنیم نشریات پیش از سال ۵۷، به این لحاظ است که پس از انقلاب، انجمن، شعارهای برون تشکیلاتی خود را تغییر داد لکن شعور درون تشکیلاتی نظیر سخنرانی آقای حلبی که به گوشه ای از آن اشاره شد در سطوح بالای انجمن به قوت خود باقی ماند.

فصل ۱: انجمن حجتیه و حکومت اسلامی 
انجمن حجتیه بر این عقیده است که باید «منتظر بود» تا «حضرت خودشان تشریف بیاورند و امور را اصلاح کنند و تشکیل حکومت حقه اسلامی بدهند» و اقدام به تشکیل هر حکومت اسلامی در دوران غیبت را به معنای اتمام رسالت قائل شدن برای امام زمان و برافراشتن پرچم ضلالت و دجالی می پندارد و معتقد است تشکیل هر حکومتی در غیاب حضرت قائم، به شکست می انجامد. انجمن حجتیه نه تنها به برپایی حکومت اسلامی اعتنایی نداشته که با آن مخالفت نیز نموده است. اگر چه انجمن همواره متهم شده است که با پیروزی انقلاب اسلامی به یمن مبارزات دیگران، نیروهای خویش را در راه اشغال پست های کلیدی حکومت گسیل داشت. 
در مقابل آیت الله خمینی این سخن امام علی(ع) را یادآور می شود که: «آنچه مرا وادار کرد که فرماندهی و حکومت بر مردم را بپذیرم این بود که خداوند از علما تعهد گرفته است که بر پرخوری و بهره مندی ستمگران و گرسنگی ستمدیدگان سکوت ننمایند.» انجمن گرچه پس از انقلاب اسلامی اظهار می داشت که حکومت اسلامی را پذیرفته است، ولی به استناد مواضع منتشر شده ای که در پی می آید به نظر می رسد آن را به عنوان یک سیستم شرعی نمی شناخت زیرا از دیدگاه آن ها تنها سیستم شرعی، نظام برساخته امام زمان است.