نقد و بررسی تخصصی شعر نو از آغاز تاامروز (1350-1301)
قیمت50000
شعر نو از آغاز تاامروز (1350-1301)
مروری بر کتاب
1350 – 1301
مهمترین عاملی که باعث گردید شعر نو متولد شود. دغدغه های سوبژاکتیولیسم علی اسفندیاری متخلص به نیما یوشیج بود که در مقابل شعر پرمغز و دامنه دار کلاسیک قد علم نمود. شاید قبل از علی اسفندیاری کسی به عنوان بنیان گذار شعر نو شناخته نشده بود و این متفکر ادبی با به هم ریختن شعر کلاسیک چه از حیث ساختار و چه از لحاظ محتوا تحول بدیع و فرارونده ای را بوجود آورد. نیما یوشیج با مُداقه و تفقد هوشمندانه در فرهنگ معنایی شعر کلاسیک به این نتیجه رسید که شعر کلاسیک با چند عامل نیاز به تغییر دارد.
نخست دست و پاگیر بودن شعر کلاسیک در جهت نیل به بارمعنایی و محتوایی بود ،دوم عدم آزادی تخیل ، سوم عدم گزینش واژه ها در شعر کلاسیک با توجه به محدودیت فضا و چهارم باز کردن فضایی در کلام تا شاعر بتواند با اوضاع و شرایط اجتماعی حال و البته آینده کلافی عمیق داشته باشد.
لذا در این رهگذر نیما یوشیج درصد برآمد تا که مقابل کلاسیک گویان بایستد. در مقابل شعر فارسی، شعری که در طول قرون متمادی بنابر تعریف خاص خود جلودار بود و اکنون اگر بخواهد منتقد پیدا کند، قابل فهم و هضم نیست. بنابراین شعر نیمایی توسط علی اسفندیاری به کار خود ادامه داد. نیما یوشیج معتقد بود که شعر باید دارای آزادی تخیل باشد. باید شعریت یا جوهر شعری در یک اثر هنری چه در گذشته و چه حال و چه در آینده نهادینه گردد. شعر باید دارای زبان و بیانی مستقل و پیش رونده باشد چه این نیما معتقد بود بین زبان و بیان دستوری با زبان و بیان شعری فاصله است. ایشان معتقد بود که زبان شعر باید از آن گرایش ایستاگون و قراردادی به زبانی پویا و حقیقی دست یابد.
علی اسفندیاری فضاسازی در شعر و نفس کشیدن مصراع ها را بدون رعایت قافیه و اختیاری بودن در گزینش قافیه را در شعر به طرزی که در هر جایی که بتواند بنشیند، لازم می دانست و با سرودن اشعاری نیمایی این مهم را به تثبیت رساند. دیگر فاکتور شعر نیمایی که علی اسفندیاری بر آن تأکید مؤکد داشت توجه به زبان معمول، یعنی استخدام واژه های به روز و مردمی را در شعر بسیار مهم می دانست و زبان فخیم و استوار شعر گذشته فارسی را جایز نمی دانست. با این حال شعر نو با سکانداری علی اسفندیاری آغاز بکار نمود و تا سه دهه و شاید بتوان گفت تا دهه ۴۰ دارای قوام و ثبات اندیشه ای ویژه ای بود و نیما یوشیج بعنوان پدر شعر نو شناخته شد. شاید بتوان گفت تداوم شعر نیمایی در آثار سهراب سپهری، اخوان ثالث و فروغ فرحزاد منجر به ایجاد شاخک هایی مستحکم در زبان و ادبیات فارسی گردید و تا به امروز نیز این خلاقیت ادبی جلودار است.
فهرست
نیما
توللی
شیبانی
رحمانی
کسرائی
ابتهاج
شاملو
اخوان ثالث
زهری
آتشی
فرخزاد
سپهری
مشیری
و..
قیمت50000
شعر نو از آغاز تاامروز (1350-1301)
مروری بر کتاب
1350 – 1301
مهمترین عاملی که باعث گردید شعر نو متولد شود. دغدغه های سوبژاکتیولیسم علی اسفندیاری متخلص به نیما یوشیج بود که در مقابل شعر پرمغز و دامنه دار کلاسیک قد علم نمود. شاید قبل از علی اسفندیاری کسی به عنوان بنیان گذار شعر نو شناخته نشده بود و این متفکر ادبی با به هم ریختن شعر کلاسیک چه از حیث ساختار و چه از لحاظ محتوا تحول بدیع و فرارونده ای را بوجود آورد. نیما یوشیج با مُداقه و تفقد هوشمندانه در فرهنگ معنایی شعر کلاسیک به این نتیجه رسید که شعر کلاسیک با چند عامل نیاز به تغییر دارد.
نخست دست و پاگیر بودن شعر کلاسیک در جهت نیل به بارمعنایی و محتوایی بود ،دوم عدم آزادی تخیل ، سوم عدم گزینش واژه ها در شعر کلاسیک با توجه به محدودیت فضا و چهارم باز کردن فضایی در کلام تا شاعر بتواند با اوضاع و شرایط اجتماعی حال و البته آینده کلافی عمیق داشته باشد.
لذا در این رهگذر نیما یوشیج درصد برآمد تا که مقابل کلاسیک گویان بایستد. در مقابل شعر فارسی، شعری که در طول قرون متمادی بنابر تعریف خاص خود جلودار بود و اکنون اگر بخواهد منتقد پیدا کند، قابل فهم و هضم نیست. بنابراین شعر نیمایی توسط علی اسفندیاری به کار خود ادامه داد. نیما یوشیج معتقد بود که شعر باید دارای آزادی تخیل باشد. باید شعریت یا جوهر شعری در یک اثر هنری چه در گذشته و چه حال و چه در آینده نهادینه گردد. شعر باید دارای زبان و بیانی مستقل و پیش رونده باشد چه این نیما معتقد بود بین زبان و بیان دستوری با زبان و بیان شعری فاصله است. ایشان معتقد بود که زبان شعر باید از آن گرایش ایستاگون و قراردادی به زبانی پویا و حقیقی دست یابد.
علی اسفندیاری فضاسازی در شعر و نفس کشیدن مصراع ها را بدون رعایت قافیه و اختیاری بودن در گزینش قافیه را در شعر به طرزی که در هر جایی که بتواند بنشیند، لازم می دانست و با سرودن اشعاری نیمایی این مهم را به تثبیت رساند. دیگر فاکتور شعر نیمایی که علی اسفندیاری بر آن تأکید مؤکد داشت توجه به زبان معمول، یعنی استخدام واژه های به روز و مردمی را در شعر بسیار مهم می دانست و زبان فخیم و استوار شعر گذشته فارسی را جایز نمی دانست. با این حال شعر نو با سکانداری علی اسفندیاری آغاز بکار نمود و تا سه دهه و شاید بتوان گفت تا دهه ۴۰ دارای قوام و ثبات اندیشه ای ویژه ای بود و نیما یوشیج بعنوان پدر شعر نو شناخته شد. شاید بتوان گفت تداوم شعر نیمایی در آثار سهراب سپهری، اخوان ثالث و فروغ فرحزاد منجر به ایجاد شاخک هایی مستحکم در زبان و ادبیات فارسی گردید و تا به امروز نیز این خلاقیت ادبی جلودار است.
فهرست
نیما
توللی
شیبانی
رحمانی
کسرائی
ابتهاج
شاملو
اخوان ثالث
زهری
آتشی
فرخزاد
سپهری
مشیری
و..
