نقد و بررسی تخصصی مدیریت تعارض- ترجمه دکتر سید مهدی الوانی
قیمت 60000
کتاب مدیریت تعارض
موسسه تحقیقات و آموزش مدیریت (وابسته به وزارت نیرو)
توضیح کتاب:
در این نوشتار، نخست “مدیریت تعارض “از منظر مدیران بررسی و تبیین می‌شود، در پی آن، چگونگی تشخیص منشا تعارضات میان فردی و شیوه‌های برخورد با آن به تفصیل بیان می‌گردد .این مباحث با مثال‌ها و نمونه‌های واقعی نیز رهنمودهایی چند همراه است .
اختلافات یا تعارض پدیده ای است که آثار مثبت و منفی روی عملکرد افراد و سازمان ها دارد. استفاده صحیح و موثر از تعارض موجب بهبود عملکرد و ارتقای سطح سلامتی سازمان می گردد و استفاده غیرموثر از آن موجب کاهش عملکرد و ایجاد کشمکش و تشنج در سازمان می شود.
استفاده موثر از تعارض مستلزم شناخت و درک کامل ماهیت آن و همچنین علل خلق کننده و کسب مهارت در اداره و کنترل آن است که البته امروز به عنوان یکی از مهمترین مهارت های مدیریت به شمار می آید. توانایی برخورد با تعارض و اداره آن در موفقیت مدیران سازمان ها نقش ارزنده ای دارد. اگر تعارضها سازنده باشند، موجب بروز افکار نو و خلاق می شوند و زمینه تغییر و نوآوری و تحول سازنده را در سازمان فراهم می سازند و در نهایت به مدیریت کمک می کنند تا به اهداف سازمانی خویش نائل آید.
برخی از علمای علم رفتار معتقدند که تنوع گروه کاری از طریق تعارض عملکرد را تحت تاثیر قرار می دهد. در متون رفتاری از دو نوع عمده تعارض سخن رانده اند : یکی تعارض احساسی و دیگری تعارض وظیفه ای . مدیرانی که بتوانند از تعارض احساسی بکاهند و تعارض وظیفه ای را به نحو شایسته ای مدیریت کنند موفق تر خواهند بود. در این راه مدیران باید از منشاء تعارضات و نحوه تاثیرگذاری تنوع بر تعارض آگاه بوده و شیوه های مناسب برخورد با آن را بدانند.
تعارض چیست؟
اصطلاح تعارض از جمله مفاهیمی است که معانی مختلفی از آن مستفاد می شود. روان شناسان بیشتر به جنبه روان شناختی آن یعنی تضادهای درونی و جامعه شناسان بیشتر به جنبه اجتماعی تعارض یعنی تضادهای میان افراد و گروهها پرداخته اند.
تعریف تعارض از نظر مارچ و سایمون : ” تعارض را به عنوان شکست و ناکامی در مکانیزم های استاندارد تصمیم گیری می دانند به طوری بواسطه آن فرد یا گروه به هنگام انتخاب یک راه حل عملی جهت اقدام دچار اشکال می شود.”
والتون و مک کرسی که تاحدی بر روی این مشکل سازمانی کار کرده اند، “تعارض را تعامل عمدی و آگاهانه دو یا چند واحد پیچیده اجتماعی که برای تعریف یا بازشناسی شرایط وابستگی و به هم مرتبط بودن خود در تلاش و تقلا هستند، تعریف کرده اند.”
رابینز در تعریفی می گوید: “تعارض فرایندی است که در آن، شخص الف به طور عمدی می کوشد تا به گونه ای سبب ناکامی شخص در رسیدن به علایق و اهدافش گردد.”
یکی از ویژگیهای سازمانها تلاش برای رسمیت بخشی به رفتارها و روابط و استاندارد کردن کارها و عملیات از طریق ایجاد سیستمی از قواعد و مقررات است. پیروان بروکراسی معتقدند که رعایت قوانین و مقدمات موجب تداوم، هماهنگی و ثبات در عملیات سازمانها می شود.
قیمت60000
کتاب مدیریت تعارض
موسسه تحقیقات و آموزش مدیریت (وابسته به وزارت نیرو)
توضیح کتاب:
در این نوشتار، نخست “مدیریت تعارض “از منظر مدیران بررسی و تبیین می‌شود، در پی آن، چگونگی تشخیص منشا تعارضات میان فردی و شیوه‌های برخورد با آن به تفصیل بیان می‌گردد .این مباحث با مثال‌ها و نمونه‌های واقعی نیز رهنمودهایی چند همراه است .
اختلافات یا تعارض پدیده ای است که آثار مثبت و منفی روی عملکرد افراد و سازمان ها دارد. استفاده صحیح و موثر از تعارض موجب بهبود عملکرد و ارتقای سطح سلامتی سازمان می گردد و استفاده غیرموثر از آن موجب کاهش عملکرد و ایجاد کشمکش و تشنج در سازمان می شود.
استفاده موثر از تعارض مستلزم شناخت و درک کامل ماهیت آن و همچنین علل خلق کننده و کسب مهارت در اداره و کنترل آن است که البته امروز به عنوان یکی از مهمترین مهارت های مدیریت به شمار می آید. توانایی برخورد با تعارض و اداره آن در موفقیت مدیران سازمان ها نقش ارزنده ای دارد. اگر تعارضها سازنده باشند، موجب بروز افکار نو و خلاق می شوند و زمینه تغییر و نوآوری و تحول سازنده را در سازمان فراهم می سازند و در نهایت به مدیریت کمک می کنند تا به اهداف سازمانی خویش نائل آید.
برخی از علمای علم رفتار معتقدند که تنوع گروه کاری از طریق تعارض عملکرد را تحت تاثیر قرار می دهد. در متون رفتاری از دو نوع عمده تعارض سخن رانده اند : یکی تعارض احساسی و دیگری تعارض وظیفه ای . مدیرانی که بتوانند از تعارض احساسی بکاهند و تعارض وظیفه ای را به نحو شایسته ای مدیریت کنند موفق تر خواهند بود. در این راه مدیران باید از منشاء تعارضات و نحوه تاثیرگذاری تنوع بر تعارض آگاه بوده و شیوه های مناسب برخورد با آن را بدانند.
تعارض چیست؟
اصطلاح تعارض از جمله مفاهیمی است که معانی مختلفی از آن مستفاد می شود. روان شناسان بیشتر به جنبه روان شناختی آن یعنی تضادهای درونی و جامعه شناسان بیشتر به جنبه اجتماعی تعارض یعنی تضادهای میان افراد و گروهها پرداخته اند.
تعریف تعارض از نظر مارچ و سایمون : ” تعارض را به عنوان شکست و ناکامی در مکانیزم های استاندارد تصمیم گیری می دانند به طوری بواسطه آن فرد یا گروه به هنگام انتخاب یک راه حل عملی جهت اقدام دچار اشکال می شود.”
والتون و مک کرسی که تاحدی بر روی این مشکل سازمانی کار کرده اند، “تعارض را تعامل عمدی و آگاهانه دو یا چند واحد پیچیده اجتماعی که برای تعریف یا بازشناسی شرایط وابستگی و به هم مرتبط بودن خود در تلاش و تقلا هستند، تعریف کرده اند.”
رابینز در تعریفی می گوید: “تعارض فرایندی است که در آن، شخص الف به طور عمدی می کوشد تا به گونه ای سبب ناکامی شخص در رسیدن به علایق و اهدافش گردد.”
یکی از ویژگیهای سازمانها تلاش برای رسمیت بخشی به رفتارها و روابط و استاندارد کردن کارها و عملیات از طریق ایجاد سیستمی از قواعد و مقررات است. پیروان بروکراسی معتقدند که رعایت قوانین و مقدمات موجب تداوم، هماهنگی و ثبات در عملیات سازمانها می شود.
