نقد و بررسی تخصصی مادر
قیمت60000
کتاب مادر – تقدیم به کارگران مبارز ایران – به مناسبت اول ماه مه روز همبستگی جهانی کارگران
نمایشنامه مادر اثر برتولت برشت بر اساس رمان هم نام اثر ماکسیم گورکی
«مادر» در سال 1902 طرح‌ریزی شد و در 1906 روی کاغذ آمد و این زمانی بود که نهضت کارگری، بر بستر اندیشه‌های کارل مارکس و بر پایه‌ی تفکرات لنین، تازه داشت می‌رویید و می‌بالید و پخته می‌شد. داستان از شهرکی کوچک، در کنار کارخانه‌ای آغاز میشود و به شرح زندگانی معمولی مردم آن‌جا می‌پردازد.
نخستین شخصیت داستان، شوهر «مادر» است؛ مردی که جز مست کردن و کتک زدن خانواده‌اش، به‌سختی به کار دیگری می‌پردازد. مرگ این شخصیت، پایان نخستین فصل کتاب است و در همین خلال، درست وسط خانواده‌ای کارگر و کاملاً عامی و عادی، جا خوش کرده‌ایم. تنها پسر این خانواده، با خطاب کردن پدرش و گفتن تک‌جمله‌ای به‌یادماندنی، به ما معرفی میشود:
«به من دست نزنی‌ها!»
كتاب «مادر». این كتاب یكی از تاثیر گذار ترین كتاب‌های گوركی در ادبیات ماركسیستی محسوب می‌شه، این كتاب الان در ایران چاپ میشود اما قبل از انقلاب ممنوع بود. برخی از منتقدین آثار گوركی «مادر» رو تنها اثر انقلابی(یا به عبارتی سیاسی) این نویسنده می‌دانند….
منظور من از اینکه خواندن مبارزه طبقاتی است این بود که: اگر سربازهای شهر تور می توانستند شعارهای ما را بخوانند احتمالا به سوی ما شلیک نمی کردند بیشتر سربازها دهقان زاده بودند.
اجرای نمایشنامه «مادر» در برلین بیش از ۱۵۰۰۰ زن کارگر را به تماشا کشاند که این رقم تا آن تاریخ بی‌سابقه بود. نویسنده با آموزشی نامیدن اثر قصد داشت جدا از تأثیرگذاری بر تماشاگر همزمان آنها را به تفکر وادارد، چرا که تئاتر فقط محض سرگرمی نیست، آموختنی هم هست، و هرچه بیشتر بیاموزیم جهان را بهتر می‌توانیم بررسی کنیم و طرحی نو پیش آریم. آنچه در حین اجرای نمایش مطرح می‌شد، می‌توانست الگوی هر کشور دیگر هم باشد، بنابراین نویسنده اثری با درون‌مایه‌ای جهانی آفرید تا هرجا ستم هست مبارزه نیز دنبال شود. و آنچه که در این اثر حائز اهمیت است نگاه جنگ‌ستیزانه و نوع دوستانه مطرح در جابه‌جای نمایش است.
گروه کر و ترانه‌های در حین اجرا از جذابیت‌های اجرایی است. برشت مثل همیشه در نوشتن از حضور و نظر شخصیت‌های گوناگون بهره می‌جست و در پیدایش این نمایشنامه نیز با اسلاتان دودف، هانس اَیسل و گ. وایزنبرن همکاری مستمر داشت. اجرای بسیار موفق این اثر با بازی درخشان هلنه وایگل در نقش مادر، شهرتی فرامرزی برای هنرمندان آن پدید آورد و به عنوان یکی از درخشان‌ترین اجرای قرن بیست به ثبت رسید.
قیمت60000
کتاب مادر
تقدیم به کارگران مبارز ایران
به مناسبت اول ماه مه، روز همبستگی جهانی کارگران
نمایشنامه مادر اثر برتولت برشت بر اساس رمان هم نام اثر ماکسیم گورکی
«مادر» در سال 1902 طرح‌ریزی شد و در 1906 روی کاغذ آمد و این زمانی بود که نهضت کارگری، بر بستر اندیشه‌های کارل مارکس و بر پایه‌ی تفکرات لنین، تازه داشت می‌رویید و می‌بالید و پخته می‌شد. داستان از شهرکی کوچک، در کنار کارخانه‌ای آغاز میشود و به شرح زندگانی معمولی مردم آن‌جا می‌پردازد.
نخستین شخصیت داستان، شوهر «مادر» است؛ مردی که جز مست کردن و کتک زدن خانواده‌اش، به‌سختی به کار دیگری می‌پردازد. مرگ این شخصیت، پایان نخستین فصل کتاب است و در همین خلال، درست وسط خانواده‌ای کارگر و کاملاً عامی و عادی، جا خوش کرده‌ایم. تنها پسر این خانواده، با خطاب کردن پدرش و گفتن تک‌جمله‌ای به‌یادماندنی، به ما معرفی میشود:
«به من دست نزنی‌ها!»
كتاب «مادر». این كتاب یكی از تاثیر گذار ترین كتاب‌های گوركی در ادبیات ماركسیستی محسوب می‌شه، این كتاب الان در ایران چاپ میشود اما قبل از انقلاب ممنوع بود. برخی از منتقدین آثار گوركی «مادر» رو تنها اثر انقلابی(یا به عبارتی سیاسی) این نویسنده می‌دانند….
منظور من از اینکه خواندن مبارزه طبقاتی است این بود که: اگر سربازهای شهر تور می توانستند شعارهای ما را بخوانند احتمالا به سوی ما شلیک نمی کردند بیشتر سربازها دهقان زاده بودند.
اجرای نمایشنامه «مادر» در برلین بیش از ۱۵۰۰۰ زن کارگر را به تماشا کشاند که این رقم تا آن تاریخ بی‌سابقه بود. نویسنده با آموزشی نامیدن اثر قصد داشت جدا از تأثیرگذاری بر تماشاگر همزمان آنها را به تفکر وادارد، چرا که تئاتر فقط محض سرگرمی نیست، آموختنی هم هست، و هرچه بیشتر بیاموزیم جهان را بهتر می‌توانیم بررسی کنیم و طرحی نو پیش آریم. آنچه در حین اجرای نمایش مطرح می‌شد، می‌توانست الگوی هر کشور دیگر هم باشد، بنابراین نویسنده اثری با درون‌مایه‌ای جهانی آفرید تا هرجا ستم هست مبارزه نیز دنبال شود. و آنچه که در این اثر حائز اهمیت است نگاه جنگ‌ستیزانه و نوع دوستانه مطرح در جابه‌جای نمایش است.
گروه کر و ترانه‌های در حین اجرا از جذابیت‌های اجرایی است. برشت مثل همیشه در نوشتن از حضور و نظر شخصیت‌های گوناگون بهره می‌جست و در پیدایش این نمایشنامه نیز با اسلاتان دودف، هانس اَیسل و گ. وایزنبرن همکاری مستمر داشت. اجرای بسیار موفق این اثر با بازی درخشان هلنه وایگل در نقش مادر، شهرتی فرامرزی برای هنرمندان آن پدید آورد و به عنوان یکی از درخشان‌ترین اجرای قرن بیست به ثبت رسید.
